De aanleiding voor dit onderwerp is het trieste overlijden van mijn eigen poes Zazou. Een hele ingrijpende gebeurtenis die je hele leven kan veranderen. In mijn geval is dat zeker het geval, want ik had haar al sinds kitten in huis en ze is ruim 22 jaar geworden. Een groot deel van mijn leven hoorde ze dus bij me en het zal nog lang gaan duren voordat ik niet meer elke dag met haar in mijn hoofd bezig zal zijn. Statistisch gezien heeft een mens een rouwperiode van negen maanden, dus laat het verdriet er gewoon zijn ook al vinden anderen het raar.
Ook katten kunnen rouwen
Zazou was mijn enige poes in huis. Maar als ik meerdere katten zou hebben, dan zou het kunnen dat ze haar ook gaan missen. Want ook katten kunnen rouwen. Maar liefst 2 op de 3 katten zullen ander gedrag gaan vertonen als hun huisgenootje er niet meer is. Dit kan een positieve of een negatieve verandering in gedrag zijn.
Wat kun je doen?
Veel katten die hun beste maatje verliezen kunnen erg van slag raken en dagen blijven zoeken en miauwen. Geef je kat dan extra aandacht, uiteraard niet tijdens het mauwen, maar op elk ander moment. Je kat voelt zich alleen en in de war, dus heeft jouw troost nodig. Overdrijf dit niet door je kat te overladen met jouw emoties. Een kat voelt haarscherp aan dat jij ook verdriet hebt en je je anders gedraagt. Wat hij op zo’n moment nodig heeft is extra geruststelling en hier kun je hem bij helpen door je gewone normale routine te volgen. Blijf bijvoorbeeld gewoon eten geven op hetzelfde tijdstip als voorheen en ga niet met meubels schuiven. Extra verandering in jouw gedrag en in huis zal de stress namelijk alleen maar verhogen.
Je kat zal uiteraard meer van slag zijn als ze goed met elkaar overweg konden of zelfs hele dikke maatjes waren. Als ze elkaar alleen maar tolereerden en meer ook niet, dan zal je kat eerder opgelucht zijn. Zeker als de overleden kat een wat uitgesproken karakter had. Het gedrag van je kat kan dan ook veranderen, maar dan op een positieve manier. Hij of zij zal relaxter worden en wellicht wat meer op de voorgrond treden of aanhankelijker worden. Hoe de band tussen de katten ook was, door het wegvallen van een van de katten verandert er iets in huis en dus in het gedrag van je andere kat.
Hoe kun je zien dat jouw kat rouwt?
Maar hoe kun je nu zien of jouw kat rouwt? Je zult merken dat je kat zijn maatje de hele tijd aan het zoeken is, hij miauwt veel, hij slaapt meer dan normaal, wil niet meer spelen en soms wil hij zelfs niet meer eten. Als je kat slecht gaat eten is dat erg gevaarlijk. Een kat moet elke dag eten, anders treedt er leververvetting op, waardoor je kat misselijk wordt en nog minder wil eten. Hou dit dus goed in de gaten.Had je kat een erg goede band met je overleden kat, dan kan het rouwproces enkele dagen tot wel enkele maanden duren. Om je kat te helpen hier goed doorheen te komen, is het geven van jouw aandacht dus belangrijk. Ook als je kat op een gegeven moment lusteloos wordt en nergens zin in lijkt te hebben is het goed om hem weer aan het spelen te krijgen. Ook al heeft hij hier in het begin waarschijnlijk helemaal geen zin in, blijf het toch proberen. Uiteindelijk zal je kat zich hierdoor weer een stuk beter gaan voelen.
Afscheid nemen
Sommige katten zijn er bij gebaat om hun overleden maatje te zien. Als het enigszins mogelijk is geef je kat dan deze mogelijkheid. Wellicht wil hij er niks van weten, maar het kan ook zijn dat je kat komt snuffelen of zelfs bij zijn overleden maatje gaat liggen. Hij ervaart zo wat er aan de hand is en zal niet gaan zoeken, zodra de kat weg is.
Nieuwe kat
Soms wordt het advies gegeven om een nieuwe kat te nemen. Mocht je dit zelf graag willen, doe dit dan niet direct. Een nieuwe (vreemde) kat bezorgt je kat dan teveel stress. Zoals bij alles geldt, iedere kat is anders en heeft andere behoeftes. Kijk dus goed naar je kat en is hij na een tijd nog steeds lusteloos en depressief en is er medisch gezien niets aan de hand, dan is een nieuw maatje waarschijnlijk een goede manier om je kat weer gelukkig te maken. En jou uiteindelijk wellicht ook.
Delen:
Ik heb op 2 januari mijn lieve milo moeten laten inslapen, hij was nog maar 9 jaar, vanaf het beging dat ik hem kocht heeft hij steeds iets onder zijn leden gehad, het begon met blaasgruis, tot twee keer aan toe, dus op zijn jonge leeftijd aan dierenarts voer, kost heel veel maar dat had ik er voor over. Toen kreeg hij een zware keel ontsteking, pijnstillers en antibiotica, toen ging ik een paar dagen op vakantie, kwam ik terug, wilde hij niet eten, verlatingsangst, dat sloeg op zijn maag dus was hij misselijk, weer naar de dierenarts, prik gehad voor de misselijkheid, en pilletjes om toch weer trek te gaan eten. Nu zomaar uit het niets, mijn kat is wel een binnen kat, kreeg hij een alvleesklierontsteking, niet meer willen eten of drinken, dat heb ik nog een tijdje kunnen aan zien, maar genoeg is genoeg , geen leed meer voor mij of voor hem, vandaar een spuitje gegeven, ik hunker naar een kitten want het is zo stil in huis, ik huil nog iedere dag om mijn lieve milo
Wat verdrietig allemaal, ik wil je heel veel sterkte wensen! Wellicht kan een nieuwe kat je weer wat geluk brengen.
Onze Max is helaas overleden op een leeftijd van een jaar en vier maanden, zijn broer ligt op elke plek waar Max heeft gelegen, hij eet minder en slaapt veel, probeer hem aan het spelen te krijgen maar dat gaat niet zo goed.
Het waren twee broers uit hetzelfde nestje, en nu wij Max hebben laten cremeren gaat hij steeds naar zijn urn toe, ik heb bewust niet gekozen om Max naar huis te halen, aangezien ik een zoontje heb van 9 en dit een hele impact zou zijn.
Graag uw advies.
Het is jammer dat hij geen afscheid heeft kunnen nemen. Nu weet hij niet waar Max is gebleven. Maar het heeft gewoon tijd nodig. Probeer toch om hem aan het spelen te krijgen. Kijk daarbij wel wat hij leuk vindt, een touwtje of een balletje, dat verschilt per kat. Hij is nog heel jong, dus hij heeft veel interactie nodig. Ik weet niet hoe lang het geleden is dat Max is overleden, maar anders is een nieuw vriendje voor hem wellicht toch de beste oplossing.
Heeft U misschien nog een paar adviezen voor mij.
Op 22 oktober jongstleden heb ik plotseling mijn meisje Juliëtte in moeten laten slapen, ze was bijna 13 jaar en 7 maanden. Haar echte zusje Garfield is nog steeds bij ons. We hebben Juliëtte eerst mee naar huis genomen na het inlaten slapen vooral voor haar zusje en ook voor de hond. Het was zo ontroeren en verdrietig om te zien dat Garfield bij haar zusje kwam snuffelen en haar likjes op haar kopje gaf in een poging om haar wakker te maken. 23 oktober hebben we Juliëtte in een mooie doos gedaan en naar het crematorium gebracht waar ze 27 oktober (de dag dat zij en haar zusje 13 jaar en 7 maanden bij mij zouden zijn) individueel gecremeerd, Ik heb er bewust voor gekozen dat ik graag haar pootafdrukje wilde (kreeg er 2) en een plukje van haar haren. Op 28 oktober mochten we haar urn, de afdrukjes met haartjes en de certificaat ophalen). Zelf ben ik nog steeds kapot van verdriet en weet het nog niet zo goed een plaatsje te geven. De eerste paar dagen was Garfield haar niet aan het zoeken, nu de laatste paar dagen loopt ze vaak miauwend rond te wandelen ook kijkt ze vaak bij de tijd dat ze brokjes krijgt of iets lekker waar haar zusje blijft. De dametjes hadden een beetje een haat liefde verhouding waarbij Juliëtte haar zusje Garfield vaak bij het eten wegjaagde om vervolgens brokjes uit haar bakje te “stelen” dit valt nu dus ook weg voor Garfield, het is denk ik voor haar ook wennen dat ze rustig haar eten kan eten. Ben al blij dat ze eet en speelt en goed drinkt. Al heb ik toch het idee dat ze haar zusje mist. Zo lang zijn ze namelijk nog nooit van elkaar gescheiden geweest. Ze zijn op 4 dagen na bijna 13 jaar en 7 maanden samen geweest en bijna altijd 24 uur per dag samen geweest. Ze sliepen wel niet tegen elkaar aan wat ze vroeger als kitten wel deden, om de zoveel tijd vochten ze een keer met elkaar maar dat verweet ik ze niet omdat ze tenslotte zusje zijn. Heb al een paar keer de vraag gekregen of ik niet een katje er bij wil, nee daar wil ik zelfs voorlopig niet aan denken en dat zou Juliëtte ook geen recht doen. Ik vind dat we sowieso eerst allemaal het verlies van Juliëtte een plekje moeten geven en de tijd moeten nemen om ieder op onze eigen manier te rouwen.
Hallo Patricia,
Heel verdrietig om te horen, allereerst heel veel sterkte.
Zowel jij als Garfield hebben tijd nodig om te rouwen en aan de nieuwe situatie te wennen. Het is nog maar zo kort geleden.
Hoewel de zusjes niet echt heel close waren, zo te lezen, is door het wegvallen van Juliette er wel een grote verandering in het leven van Garfield gekomen. Katten zijn routine dieren en die is nu verstoord. Ze hoeft niet meer op te passen dat ze weggejaagd wordt, maar is nog wel op haar hoede. Dit heeft tijd nodig.
Mijn advies is om Garfield wat extra aandacht te geven en wat meer met haar te spelen, zodat daar haar aandacht heen gaat. Een nieuwe kat erbij zou ik momenteel nog niet aanraden. En wellicht merk je over een tijdje dat ze wel heel erg gelukkig straks in haar eentje, omdat ze meer rust heeft.
Hi,
Ik lees net je artikel en wellicht heb je advies voor mij. Wij hadden twee britse kortharen. Rogue was 2,5 en BeeBee is 4. Rogue is zaterdag helaas overleden aan een hartaanval. We hebben BeeBee afscheid laten nemen van Rogue en ze is niet aan het zoeken, ze was er ook bij toen we hem gingen begraven in de tuin. Ze miauwt wel af en toe en dat is een heel diepe miauw, net alsof ze hem roept. Ze speelt en ze eet wel. Ze kijkt echter vaak naar buiten en ligt stil/slaapt op de plekken waar Rogue altijd lag. Ze eet ook uit het bakje van Rogue. Is BeeBee aan het rouwen? Ik wil zo graag iets voor haar betekenen, alleen ik weet niet hoe. Daarnaast vraag ik me af, is het raadzaam om een nieuw vriendje voor haar te zoeken?
Ik ben benieuwd naar uw antwoordt.
Vriendelijke groet,
Anneke de Boer
Beste Anneke,
Wat verdrietig om te horen, allereerst heel veel sterkte gewenst.
Als ze goede vriendjes waren, dan is BeeBee zeker in de rouw. Ze mist haar vriendje. Het beste wat je kunt doen is haar aandacht geven, met haar spelen en de tijd geven. Het is wel heel goed dat ze afscheid heeft kunnen nemen, zodat ze niet continue loopt te zoeken. Ze weet dat Rogue echt weg is. Ik zou haar nog even de tijd geven, voordat je een nieuw vriendje gaat zoeken. Een nieuwe kat erbij geeft altijd stress en ze heeft nu al teveel op haar bordje. Maar als je merkt dat ze weer wat lekkerder in haar vel zit, dan is dat zeker een optie.
Vriendelijke groet,
Ingrid Legué